Kan ik ook op een kier?

“Dat tuinhekje kun je beter elke keer netjes dichtdoen,” zeg ik belerend tegen mijn man, “onder de omstandigheden.” Hij laat het kapotte hekje van de achtertuin vaak openhangen en ik vind: als je aan je onderbuik bent geopereerd en bestraald en bij de bekkenbodemtherapeut loopt, moet je aan àlle achteruitgangen bewuste aandacht besteden.

Onze spullen spiegelen ons, daarvan ben ik overtuigd. Precies in de tijd dat mijn man onder het mes moest qua darm, ontstond er plotseling een grote barst in de glazen schuifpui aan de achterkant van ons huis. Het glas was nog niet vervangen, of de hendel van de schuifdeur ging kapot. Vervolgens begon de uitlaat van zijn auto te ronken en te ratelen. En dat er een paal van het tuinhekje achter verrot was, hadden we ook nog niet eerder gezien. Toevallig toch? Te toevallig, als je het mij vraagt.

Ooit, lang geleden, had ik mijn huis te koop gezet en prompt begaf de boiler het. Er kwam een monteur en ik zei: “Die boiler heeft natuurlijk gehoord dat we weggaan, daarom geeft hij het op.” 

“Mevrouw,” zei de monteur, een nuchtere Rotterdammer, “u moest eens weten hoe vaak ik dat gehoord heb. Als de mensen weggaan, gaan er dingen kapot in het huis.”

Maar nu viel er onlangs iets uit uit de rand van het raam in mijn werkkamer, een wonderlijk metalen onderdeeltje. Ik kreeg het er niet meer in en belde het bedrijf waar de ramen vandaan kwamen. Of ik een fotootje kon sturen en toen ik dat had gedaan, kreeg ik meteen uitleg: “Die tandjes zijn voor de drie standen van de kleine kiep-stand.”

“Kleine kiep-stand?” vroeg ik verbaasd. “Nooit geweten dat dat kon. Ik had dat raam altijd wijd open, of dicht.” 

Toen ik begreep wat het was en er nog eens rustig naar keek, zag ik ook hoe ik het weer vast kon zetten. En nu kan mijn raam dus op een kier, wat het eigenlijk altijd al kon. Natuurlijk vraag ik me af wat dit zegt over mij. Kan ik misschien subtieler opereren in de manier waarop ik kijk naar de wereld, in wat ik binnenlaat en wat ik naar buiten breng? Kan ik zelf ook op een kier?

Ik weet wel een paar mensen die dat een goed idee zouden vinden…

11 Antwoorden op “Kan ik ook op een kier?”

  1. Weer een super stuk! Dank je wel! Ik zie alles zo voor me!

    1. Ha, leuk om te horen! X L

  2. Lisette Kreischer zegt: Beantwoorden

    Oww Lisette, wat een heerlijk gevat stuk. Heb lekker zitten lezen met mijn mams en een glas Vin Nature 😉

  3. Kan ik ook op een kier ? Ik ga het met mezelf uit proberen. Ik denk dat velen dat héél erg gaan waarderen.

    1. Ha Caro, een soortgenoot, fijn! Maar nu nog zien dat het vanzelf, spontaan, vloeiend, eenvoudig gebeurt en niet door middel van straffe onderdrukkende zelfdiscipline, hè…

  4. Waarom zijn mijn tassen altijd te vol om te dragen? Maakt niet uit welk formaat. Waarom heeft ieder huis waar ik woon een waterprobleem? Waarom staat op mijn auto ‘wanted’. Hij is geeneens van mij, maar ik kom er maar niet vanaf. Waarom trek ik me alles wat kapot gaat zo persoonlijk aan. Ik ben al lang los van de spullen en toch voelen breuken, butsen en geschonden delen alsof ze mijn lijf iets hebben aangedaan. Ja, de spiegel van de dingen, doet me denken aan dat mooie gedicht: Je hebt de dingen niet nodig om te kunnen zien. Ze hebben jouw nodig om gezien te kunnen worden. Met andere woorden je bevestigt bestaan.

    1. Dank voor je mooie reactie! Misschien is het een idee eens naar een rebalancer te gaan? Zelf ben ik veel steviger in mijn lijf gaan zitten door rebalancing. Liefs!

  5. Heerlijk! Ik laat al dagen dingen uit mijn handen vallen, kapot. Dingen van waarde. Hmmm wat zou dat zeggen?

    1. Tja, ik zou me afvragen of er iets is in mijn leven dat weliswaar waardevol is geweest voor me, maar dat ik nu toch zou kunnen loslaten…?

  6. Hi hi…. ook ik heb mensen die graag zien dat ik op een kiertje ga staan.
    Ikzelf echter wil de ramen opengooien en licht en lucht binnen laten stromen.
    Wat houdt mij dan tegen ?
    Diep in mijzelf weet ik dat echt wel…. verlies en gewin van levensgeluk liggen pijnlijk dicht bijelkaar.
    Zoals mijn opgeruimde tafel naast mijn volgestouwde open kast.
    Dank voor jouw blog. Neus op de feiten… niet fijn wel nodig. ⚘

    1. Maar volgens mij moeten we niet op een kier gaan staan OMDAT andere mensen dat willen hè… Alleen als het natuurlijk en vloeiend in ons op komt! Tot die tijd: lekker wijd open!

Laat een antwoord achter aan Tony Reactie annuleren