Wat zit er in mijn rug?

Het hele lichaam is een groot en mysterieus wonder maar ruggen vind ik nog wel het aller-aller-boeiendst. Wat er allemaal in je rug kan vastzitten, wat je daar verborgen houdt voor jezelf, en wat je rug allemaal doet om je aandacht te trekken…

In de hindoeïstische en boeddhistische filosofie is de kundalini energie de vitale levenskracht die opgerold als een slang aan de basis ligt van de ruggengraat. Kundalini schijnt Sanskriet te zijn voor ‘opgerold’. Door meditatie is het mogelijk de slang te laten oprijzen en dat brengt een spiritueel ontwaken, zo gaat het verhaal.

Ik heb een ruggengraat van kunststof voor studiedoeleinden en laatst toen ik een beetje dromerig naar dat ding zat te staren, wist ik ineens: dit IS de slang.

Slangen zijn zelf één en al ruggengraat, dus het is logisch dat mensen ooit, lang geleden – in een tijd waarin ze nog in nauw contact stonden met de natuur en heel goed wisten hoe skeletten van mensen en van slangen eruitzagen – besloten dat de rug en de slang iets met elkaar te maken moeten hebben.

Zelf heb ik al vanaf mijn dertigste ongeveer chronische lage rugpijn. Elke ochtend begin ik met een paar yin yoga oefeningen om mijn lage rugspieren te rekken. Ook hang ik vaak even boven de trap mijn onderrug los te bungelen. Het helpt – mijn onderrug houdt zich koest. Maar het is een zwakke plek.

In mijn rebalancing opleiding was een blok gewijd aan het thema pijn dus dat kwam goed uit. We deden een oefening waarbij je je pijn op een kussentje moest zetten om ermee te kunnen praten. Sinds wanneer ben je er? En wat is je bedoeling? Echt zo’n oefening waarvan je van tevoren denkt: o nee, help, wat raar, dat kan ik vast niet… En die vervolgens fantastische resultaten oplevert. Wat bleek er in mijn rug te zitten? Een diep wantrouwen dat ik van mijn moeder had overgenomen, maar al heel jong ferm onderdrukt. Want ik was natuurlijk tegen wantrouwen. Ik wilde als een love & peace verbreidende hippie, als een onschuldige Bambi met grote ogen, als een Wammes Waggel ‘Enigjes!’ roepend door de wereld trekken, iedereen vertrouwend en in zeven sloten tegelijk lopend. Toen ik dat een tijdje gedaan had, werd ik voorzichtiger – en begon mijn onderrug te zeuren.

Eigenlijk, bedacht ik, roept die rug me toe: ‘Houd je grenzen in de gaten. Wees voorzichtig. Wees kritisch. Gebruik je onderscheidingsvermogen. Zeg nee als je iets niet wilt. Loop om sommige mensen heen. Vind niet alles best. Wees niet alleen zachtmoedig als een duif, maar ook waakzaam als een slang.’

Want de slang kan zich niet ontrollen als je in zeven sloten tegelijk ligt. Ontspanning is niet hetzelfde als alles goed vinden. Misschien bestaat er wel zoiets als gezond wantrouwen?

5 Antwoorden op “Wat zit er in mijn rug?”

  1. Mooi is dat zo’n bewustwording van iets dat je al lang mee draagt! Heb dezelfde oefening met een heel aantal cliënten gedaan. Ook met een journaliste die voor interview in buurtkrant kwam. We waren allebei onder de indruk van de helderheid waarmee haar “klacht” tot haar sprak.
    Dank je! Voor je heldere uitleg en passie in rebalancing,
    met hartelijke groet,
    Amrita

    1. Jij ook bedankt voor je fijne reactie!

  2. Dank je wel Lisette voor deze heldere, speelse uitleg over een chronische pijnklacht die waar dan ook in het lichaam aanwezig is. Hoe creatiever, opener en persoonlijker je aanwezig bent, tijdens een sessie of in de cursus, hoe meer het voelt als een nomade die steeds weer opnieuw thuiskomt. Hartegroet Helmy Helmink

  3. Ik lag echt dubbel van het lachen om je beschrijving van de love&peace verbredende hippie. Ik heb ook jarenlang veel pijn in mijn rug gehad. Wat nu beter gaat na een traject bij een rugkliniek. Ook vaak nekpijn. Ik ga mijn pijn ook eens op een kussentje zetten

    1. Goed plan! Dank voor je leuke reactie.

Laat een antwoord achter aan Lisette Thooft Reactie annuleren