Gun jezelf winter-tijd

Nogal wat vrouwen die op mijn massagetafel belanden voor een proefsessie Rebalancing zijn intelligent, gevoelig, hoogopgeleid en spiritueel ontwikkeld. Ze hebben hun zaakjes op orde, maar ze weten dat ze in hun hoofd zitten en ze willen eruit. Ze willen meer voelen en ze willen al hun gevoelens accepteren. Ze vinden dat ze moeten stromen, spontaan worden, stralen.

En wel NU.
Met dezelfde kracht en zelfbeheersing waarmee ze tot nog toe hun levens hebben geregisseerd, proberen ze nu zichzelf over te geven, open te gaan, los te laten en te vertrouwen.
Datt lukt natuurlijk niet. En dat nemen ze zichzelf kwalijk. Waarmee ze nog een beetje meer verstrakken.

Ik zei laatst tegen zo’n leuke, gevoelige, gespannen cliënte: “Misschien kun je proberen te accepteren dat het nu is zoals het is? Meestal is accepteren het begin van loslaten.”
“Ja,” zei ze, “maar als ik het alleen maar accepteer om te zorgen dat het verandert, werkt dat vast niet.”
Leek me ook.
Ik zag ineens wat het proces van accepteren werkelijk inhoudt: voelen wat er te voelen valt, en dat gevoel alle tijd gunnen die het nodig heeft.
Gevoel + geduld = acceptatie.
En eigenlijk is dat hetzelfde als liefde. Er hoort geduld bij, het kunnen uithouden zolang het duurt, niet opjagen, geen haast hebben. Want processen duren zolang als ze duren. En op Aarde gaat nou eenmaal alles traag.

Het is nu winter. (Volgens mensen die erover hebben nagedacht, begint de winter namelijk op 4 november. Want de midwinter-feesten van december vallen midden in de winter. En je kunt ook wel voelen dat de winter nu begonnen is.)
Winter-tijd is een tijd waarin alles steeds kaler wordt, leger, kouder en doodser. Het duurt lang, drie trage donkere maanden. En zelfs daarna, in het begin van het voorjaar, in februari, kan het nog steeds heel koud zijn. Het duurt maar, en het duurt maar.
Maar je weet wat er werkelijk aan het gebeuren is in de winter: grotendeels onzichtbaar, binnenin de aarde en onder de grond, bereidt de natuur zich voor op het bruiloftsfeest van de lente. Het oude wordt afgebroken en het nieuwe komt schuchter op. Daarvoor is al die tijd nodig. Dat kan echt niet sneller.

Zou dat in onze natuur, in onze ziel, niet hetzelfde zijn?
Hebben we niet allemaal winter-tijd nodig?
Gun jezelf de tijd… Precies zoveel tijd als nodig is.
Ontspan. Wacht af. Accepteer.

10 Antwoorden op “Gun jezelf winter-tijd”

  1. mooi Lisette. Hier kan ik de winter mee door!

    1. Fijn om te horen, dank voor je reactie en een heerlijke winter gewenst 🙂

  2. Dus ipv overwinteren, lekker winteren. Kaarsjes aan, familietijd, naar binnen keren. Mooi, heel mooi.

  3. Mooi Lisette je blog inspireert me om rustig naar ‘binnen’ te gaan

  4. Ik blíjf het moeilijk vinden mezelf onvoorwaardelijk te accepteren….en ik ben 59…

    1. Kom eens langs voor een coach gesprek, of misschien kan Rebalancing je helpen?

  5. Zalig om te lezen en precies de juiste boodschap op het juiste moment… dank je!

    1. Jij ook bedankt voor je leuke reactie.

  6. Man muss den Dingen
    die eigene, stille
    ungestörte Entwicklung lassen,
    die tief von innen kommt
    und durch nichts gedrängt
    oder beschleunigt werden kann,
    alles ist austragen – und
    dann gebären…

    Reifen wie der Baum,
    der seine Säfte nicht drängt
    und getrost in den Stürmen des Frühlings steht,
    ohne Angst,
    dass dahinter kein Sommer
    kommen könnte.

    Er kommt doch!

    Aber er kommt nur zu den Geduldigen,
    die da sind, als ob die Ewigkeit
    vor ihnen läge,
    so sorglos, still und weit…

    Man muss Geduld haben

    Mit dem Ungelösten im Herzen,
    und versuchen, die Fragen selber lieb zu haben,
    wie verschlossene Stuben,
    und wie Bücher, die in einer sehr fremden Sprache
    geschrieben sind.

    Es handelt sich darum, alles zu leben.
    Wenn man die Fragen lebt, lebt man vielleicht allmählich,
    ohne es zu merken,
    eines fremden Tages
    in die Antworten hinein.

    1. Ueber die Geduld, Rainer Maria Rilke. Prachtig. Dank.

Geef een reactie