Hoe word je pleaser-af?

“Ik vind je zelfverzekerd, arrogant en egoïstisch,” zei mijn man boos. We hadden ruzie.
Komt voor.
“Dank je wel voor het compliment,” zei ik. “God weet hoe hard ik daaraan heb gewerkt.”

Vroeger was ik een pleaser van de bovenste plank: altijd bezig om het anderen naar de zin te maken, vaak ten koste van mezelf. En het werkte niet eens; ik had veel vaker ruzie met andere mensen dan tegenwoordig, en ik was ook nog eens voortdurend boos op mezelf. Ik wist wel dat ik een pleaser was, maar ik wist niet hoe ik ermee kon stoppen.

Die tijden zijn voorbij. Het heeft lang geduurd, het heeft bloed, zweet en tranen gekost en trouwens ook een heleboel geld (voor al die therapieën, opleidingen en trainingen), maar het was het waard. Ik ben zelfs niet eens meer boos op mezelf over al mijn geplease van vroeger. Ik snap het volkomen: wat wil je, als ongewenst kind. Natúúrlijk heb ik mijn jeugd overleefd door iedereen zoveel mogelijk te behagen. Natuurlijk ben ik door en door getraind om te letten op de mensen om me heen en aan te voelen wat ze willen, wat ze nodig hebben en waar ze absoluut niet tegen kunnen.

Het heeft ook voordelen opgeleverd. Ik heb er bijvoorbeeld mijn schrijfcarrière aan te danken, want ik kon goed zien en aanvoelen wat de redacties van al die verschillende tijdschriften van me wilden, en dat leverde ik. Dat is een verworvenheid die blijft.

Hoe word je pleaser-af? Door te gronden, te aarden, thuis te komen in je lichaam. Door te voelen dat je geliefd en gewenst bent als mensenkind, dat je erbij hoort, dat je er mag zijn zoals je bent. Door jezelf te accepteren zoals je bent, met alle moeilijke emoties, met alle ongemakkelijkheid, met alle pijn.

Kortom, door persoonlijke ontwikkeling, door therapieën, opleidingen en trainingen. Mijn favoriet – het zal trouwe lezers niet ontgaan zijn – is Rebalancing.

Ik ben natuurlijk niet klaar met mijn persoonlijke ontwikkeling – die gaat altijd door, tot je dood en hoogstwaarschijnlijk ook daarna. Maar ik sta wel in volle bloei, en ik weet het. En ik ben blij dat ik anderen kan helpen bloeien.

7 Antwoorden op “Hoe word je pleaser-af?”

  1. Wow dat klinkt heel duidelijk en wenselijk.
    Lijkt me fijn dat ook te leren.
    Ik ga je boek zeker aanschaffen.

    1. Fijn! Ik krijg er goede reacties op. Ben benieuwd. Hartelijke groet!

  2. Oeps…precies waar ik nu mee bezig ben. Langzaam dringt het tot me door dat ik ook een pleaser ben, veel meer nog dan ik dacht. Ik heb je vanmorgen leren kennen via het E-festival en ik voel me geïnspireerd en geraakt. Dank je wel! Ik heb ook je filmpje gekeken op internet. Prachtig om te zien hoe je daar straalt!! in dat prachtige zonlicht……
    Ik voel me bevestigd in mijn zoektocht meer te gronden, aarden, voelen en THUIS te komen in mijzelf en me niet afhankelijk te maken van de liefde en goedkeuring van iemand anders. En om mijn altijd aanwezige chaotische negatieve angstige gedachten, niet meer bepalend te laten zijn.
    Dank voor het delen op deze zondagochtend (perfect moment 😉

    Hartelijke groet Ilse

    1. Dank je wel voor je bericht Ilse, fijn om te horen. En inderdaad – die gedachten, dat zijn alleen maar gedachten. Je veiligheid, zekerheid en vertrouwen VOEL je in je lijf.

  3. In ieder geval bedankt, zo mooi om n leeftijdgenote te ontmoeten en te horen. Ik ben Marian. N vraagje: hoe af te sluiten of wel mezelf begrenzen. Ik bespeur dat ik karren aan t trekken ben van anderen. Ja ook please gedrag?

    1. Hallo Marian, de weg is altijd naar binnen: naar je eigen lichaam, naar het voelen van je fysieke gevoelens. Daar kun je voelen wanneer je iets doet wat eigenlijk niet goed voor je is; je lichaam waarschuwt je door bijvoorbeeld een krampje in je middenrif, spanning in je schouders, een zwak gevoel in je benen. We luisteren vaak niet naar de signalen van ons lichaam als we te veel aan het denken zijn. Dus de kunst is: stil worden, zitten en voelen. Wat voel ik nu? En nu? En nu? Waar zit het in mijn lichaam? En als je jezelf de vraag stelt, liefst hardop: wat heeft mijn lichaam mij te zeggen? – dan komt er verrassend vaak een helder antwoord. Als je moeite hebt met voelen, denk dan eens aan Rebalancing. Mij heeft het enorm geholpen. Liefs

  4. Ik ben geen pleaser maar wil wel contact.
    Vroeger ging ik pleasen omdat ik het gemis aan contact wou compenseren. Het gemis, de pijn ervan wou en wilde ik niet voelen. Nu wel, of, veel meer. Ik ben op pad.
    Contact ontstaat dan van binnenuit. Zij wil niet gevuld worden maar is al gevuld. De overvloed ontstaat in het loslaten van de dwangmatige behoefte aan spiegeling, idealisering, en zelfoverschatting.
    De balans, in volle nieuwsgierigheid kijken en waarnemen, geeft zo een essentiële kracht aan mijn leven. Ik hoef en wil ook nergens heen. Op weg, in beweging en stil.

Laat een antwoord achter aan Rein Reactie annuleren