Ook dit jaar ben ik weer verliefd op de Geschubde Inktzwam, die ik aantref op de Volgermeer waar ik elke dag een rondje ren. Het eerste wat je ziet is een omhoog priemende, massieve kegel, roomwit en geschubd van buiten. Maar als je na een dag terugkomt, blijkt de kegel niet massief maar een soort jas die onderaan begint op te krullen.
Nog een dag of paar dagen later zie je een blote stengel en is de opgekrulde jas een dakje geworden.
Dan verschrompelt het dakje tot een zwart hoedje.
En ten slotte is de zwam helemaal zwart en druipt er vaak een zwart goedje naar beneden.
Wat een radicale metamorfose: van wit naar zwart, van droog en massief naar ijl en tenger en vloeibaar.
Ik wil een Geschubde Inktzwam zijn! In mijn jeugd stond ik stoer overeind en deed ik net of ik massief was. Gaandeweg begint mijn pantser om te krullen en zich terug te trekken. Nu voel ik me eigenlijk al meer een blote stengel, steeds meer teruggebracht tot mijn kern. En wind en weder dienende zal ik steeds bescheidener worden en druipt er ten slotte alleen nog wat inkt van mij omlaag in de vorm van mijn schrijfseltjes.
Als Geschubde Inktzwammen konden praten, zouden we ze dan horen jammeren? “Ooo, wat een ellende, eerst was ik zo mooi gaaf en roomwit en nu verander ik in een zwartig druipseltje…”
Ik denk het niet. En ik wil ook niet mopperen over mijn opkrullende dakje. Ik denk eigenlijk dat we allemaal bedoeld zijn om in de loop van ons leven een radicale metamorfose te ondergaan, onze stoerheid te verliezen en te eindigen in overgave. Dat is de natuur. Kijk maar.
Ha Lisette, wat leuk dat je die zwam op deze manier gebruikt. Er is nog een ander gebruik mogelijk: als ze nog niet hoog op hun steel staan, maar als een compact langwerpig ei uit de bodem komen, dan zijn ze heerlijk – subtieler van smaak dan champignons. Je moet ze direct bereiden, als cremesoep of gewoon in schijfjes gebakken. Het is zo grappig dat niemand dat doet terwijl ze voor het oprapen staan.
Maar ja, dan wil je natuurlijk zelf geen geschubde inktzwam meer zijn…
ha Piet, wat leuk om te horen, dat wist ik niet! Ik ga ze meteen oogsten.