Kun je de waarheid horen?

 

De waarheid maakt je vrij, maar je hebt zelfcompassie nodig om de waarheid te kunnen horen. Jaren geleden zei een rebalancer eens tegen me: “Wat een koude voeten. Je hebt angst in je voeten.”
Nooit meer terug geweest bij die rebalancer. Ik voelde me gedist, bekritiseerd.
Zelf heb ik ook weleens cliënten weggejaagd met een al te botte observatie. “Je ademt te snel,” zei ik een keer tegen iemand met paniekaanvallen. “Je hoeft niet aan de pillen, je moet gewoon rustiger ademen.” Die is ook nooit meer terug geweest.
Je hebt veel zelfcompassie nodig, anders komt zo’n opmerking over als kritiek, een aanval.Ik begin het een beetje te leren. Laatst ging ik zelf ook weer eens naar een rebalancer, met een vage klacht: een spier in mijn linkerheup deed vervelend en soms trok er vandaaruit een band van spanning in mijn hele onderrug.
Het bleek de spreekwoordelijke haar van de olifant: trek aan iets kleins en er komt iets heel groots tevoorschijn. De rebalancer in kwestie, een steengoeie rebalancer by the way, Jolande Bosch die ook onze anatomiedocente was in de opleiding, masseerde langdurig met vloeiende bewegingen mijn linker heupgebied. Ik lag daar bijna letterlijk met de billen bloot en raakte in een soort trance. Ik ging ver, ver terug naar mijn jeugd – dat weet ik omdat ik voor mijn geestesoog beelden zag van mijn ouders als jonge mensen. En wat ik voelde, was: er zit daar in mijn onderrug iets dat zich heel klein voelt, heel koud en heel eenzaam.
Dat zei ik hardop. Ik vond dat Jolande het maar gauw moest wegmasseren. (Grappig om te merken dat ik zelf ook meteen alles weg wil hebben, net zoals zoveel van mijn cliënten). Maar Jolande zei: “Het mag klein zijn, het mag koud zijn, het mag eenzaam zijn.” Ze legde uit dat baby’s ondersteuning moeten voelen aan hun kontje, de basis van de ruggengraat, anders missen ze basisveiligheid. En ik snapte het, omdat ik het voelde: wat je niet van je moeder krijgt, dat proberen je spieren je te geven. Ze spannen zich om een soort houvast te creëren, een innerlijk korset. In gespannen spieren heb je veel minder gevoel, wat natuurlijk een extra voordeel is als de eenzaamheid te pijnlijk en te overweldigend is voor een klein kind.

Maar dat was geen prettig idee. Ik, vrije vogel, ouwe hippie, heb ík al 66 jaar samengeknepen billen?
Ja dus. Toen ik naar huis reed, voelde ik voor het eerst heel duidelijk aanwezigheid in mijn onderrug. En ’s avonds bij het tandenpoetsen besefte ik ineens: hee, ik span mijn bilspieren aan, gewoon terwijl ik hier sta. Dat doe ik dus al mijn hele leven. Geen wonder dat mijn rug af en toe piept.

En al die andere ruggen in de wereld.De Amerikaanse arts dr. Sarno schreef er in de jaren tachtig een bestseller over, Healing Back Pain, waarin hij stelt: alle rugpijn is psychosomatisch – je rug probeert je aandacht af te leiden van een lastige emotie die je niet kunt verwerken. Ik denk meer dat die spieren zich spannen om je vast te houden, en dat ze het niet volhouden omdat een spier natuurlijk niet gemaakt is om alsmaar gespannen te blijven. Hoe dan ook, je lichaam probeert je te helpen. En als je de emotionele pijn kunt toelaten, kan de fysieke pijn zachtjes-aan verdwijnen. Maar heb altijd veel geduld met jezelf, want het lichaam is langzaam.

De waarheid maakt vrij… maar je moet het kunnen horen. En je lieve lijfje met oneindig veel compassie en geduld terug-koesteren naar meer losheid en ontspanning.

Er is een heerlijke oefening die je kunt doen om je onderlichaam tot in de kern te ontspannen. Ik hoorde erover van een sportarts, onze docent Medische Basis Kennis, en het duurde een tijd voor ik het ging doen want het is een beetje raar. Maar zodra je ermee begint, is het alleen nog maar verrukkelijk.

Ga liggen op de grond met je benen in een hoek van 90 graden op een stoel of bank. En voel.

Focus op je onderbuik, waar de psoas zich langzaam, langzaam ontspant. Geef het echt de tijd, want alles in je lichaam gaat altijd veel langzamer dan je zou willen. Na verloop van tijd voel je misschien je darm borrelen, want die ontspant ook. En als je nog meer geduld hebt, voel je waarschijnlijk een sensuele tinteling die je onderlijf doortrekt: de kundalini energie die vrijkomt.
Warm aanbevolen.

Weet je het al? Vanaf nu heb ik voor het rebalancen een praktijkruimte in Djoj, Antony Duyklaan 7, 3051 HA Rotterdam.

Schrijfworkshop voor je ziel…

op 1 en 2 mei 2020.

‘Schrijvend leven, dat is zoiets als reddend zwemmen’, schreef Arnon Grunberg laatst. Precies, en daarom is een schrijfworkshop voor je ziel ook zo helend.

Op vrijdag 1 mei en zaterdag 2 mei 2020 is er weer een bijzondere schrijfworkshop op een prachtige plek aan de Schie, in het zuidelijkste puntje van Delft. Twee dagen lang helend schrijven – dat wil zeggen, teksten produceren die goed zijn voor de ziel. Het gaat niet om stilistisch fraai of gelikt of commercieel, maar om oprecht en authentiek schrijven over jezelf en je eigen leven, waardoor alles beter op zijn plek valt.

Je krijgt dus géén commentaar op je schrijfstijl; het gaat niet om techniek. Als je wilt, kun je me na afloop een van je teksten mailen die ik dan redigeer zoals ik zou doen als ik je redacteur was. Maar in de workshop staat het uiten en delen centraal. Dat geeft maximale veiligheid en openheid.

Op dag 1 is het thema: de afdaling naar de onderwereld en de onmogelijke opdrachten van het leven. Op dag 2 nemen we de spanning tussen man en vrouw als grondstof, de ‘strijd’ tussen het mannelijke en het vrouwelijke in onszelf en in onze relaties, die zo vruchtbaar is voor innerlijke groei.

Bij deze workshop inbegrepen is een rebalancing sessie bij mij, af te spreken op een tijdstip dat je goed uitkomt. (Ter waarde van € 110).

De prijs is € 295 inclusief btw en catering en bonus-rebalancingsessie, het adres Rotterdamseweg 217, 2629HE Delft.

Voor nadere informatie en inschrijven kun je contact opnemen met mij.

Op 10 en 11 april 2020 is er een tweedaagse Helend Schrijven in de Loft in Boksum. Meer informatie en inschrijven bij Jeltine Zijlstra.

Van 12 tot 18 juli 2020 is de jaarlijkse schrijfworkshop in Lothlorien. Alle informatie vind je hier.

En heb je mijn nieuwe filmpje al gezien?

Graag tot ziens, hier of daar.

4 Antwoorden op “Kun je de waarheid horen?”

  1. Lisette,
    Prachtig geschreven, met name dat stukje over de psoas, de spier van de ziel.
    Het leek bij mij of daar nog een stukje (verkrampt) van mijn kinderziel zat.
    Geduldig wachtend om te worden gevonden, gezien, gevoeld en aangeraakt te worden.
    Bedankt…

    1. En jij bedankt voor je reactie. Alles in je lichaam blijft geduldig wachten tot je eraan toe bent. En we genezen in spiralen, steeds dieper, dieper, dieper. Mooi hè.

  2. Dankjewel, wat een prachtig kwetsbaar en helder stuk. Ik lig al met mijn ondernemen op de bank ;-). Wat mij de laatste maanden fantastisch heeft geholpen naar binnen is adem werk. Waue magic. Eindelijk na 52 jaar contact met mijn binnenwereld en innerchild. Over met je billen bloot gesproken ?

    1. Dank je wel Jeanine. Ja ook adem is een ingang, weet ik inmiddels. Goed voelen in je onderbuik hè. En weten dat het even tijd neemt voor de ontspanning en het stromen van de kundalini energie kan doorkomen. Liefs!

Laat een antwoord achter aan Lisette Thooft Reactie annuleren