Steentjes sorteren

Vanochtend zag ik tot mijn schrik dat iemand had gezeten aan het oplaadsetje voor mijn Jade Ei, met piepkleine zwarte hematiet steentjes voor het ontladen aan de ene kant, en kleine witte bergkristalletjes aan de andere kant om weer op te laden. Mijn kleinzoontje van vier had in mijn kamer gespeeld. En hij had het kennelijk nodig gevonden om een handje zwarte steentjes bij de witte te gooien, en vice versa.

Heel even was ik ontstemd. Nu moest ik aan het priegelen met een pincet. Had niemand dat even kunnen voorkomen? Toen dacht ik: als ik dat nou niet denk, maar gewoon begin, gaat het waarschijnlijk prima. En dat was ook zo: het was een meditatief nonnenwerkje, zal ik maar zeggen.

Al sorterend dacht ik van alles. Aan Assepoester, die bonen en linzen moest sorteren voor ze naar het bal mocht. En dat de vogels haar toen kwamen helpen. Een afgeleide, dit mythische thema, van Psyche’s eerste opdracht die ze van Venus krijgt in het prachtige wereldberoemde verhaal ‘Amor en Psyche’: zij moet een hele berg zaden, peulen, linzen en bonen sorteren. Ik schrijf er weer over in mijn volgende boek. Psyche gaat op de grond zitten huilen van wanhoop en dan komen de mieren haar helpen.

Ik zag ineens, terwijl ik met mijn pincet piepkleine zwarte steentjes tussen de witte uitviste, wat dat symboliseerde. Mieren zie je onafgebroken, onverdroten doorwerken, met hun lasten op hun ruggetjes, in lange rijen van het nest naar een andere plek, af en aan, onvermoeibaar dienstbaar aan het grote geheel. Dat is de symbolische les die in dit beeld ligt, dacht ik: om op Aarde goed te leven moet je leren werken zoals mieren, eendrachtig en gestaag. Mooie ontdekking.

Toen, terwijl ik met mijn pincet een voor een witte kristalletjes uit het zwarte deel oppikte, besefte ik nog iets anders: mijn kleinzoon had misschien wel de twee raamdrangers zien liggen op mijn vensterbank in yin-yang patroon. Had hij de gelijkenis herkend en geprobeerd om het setje ook tot een echt yin-yang symbool te maken, dus met een klein beetje zwart in het wit en een klein beetje wit in het zwart?

Wat briljant van hem! Ik was op slag alleen nog maar vertederd en trots.

Want ja, zo is het natuurlijk: er is altijd een beetje zwart in het wit, en wit in het zwart.

Volgende keer meer over het Jade Ei.

2 Antwoorden op “Steentjes sorteren”

  1. Hoi Lisette,
    Wat een ontroerend lief delen, de poging van je kleinzoon om yin yang patroon te maken. mmhh…
    Weet je dat je het Jade ei ook heel goed kan opladen in de volle maan, vandaag dus 🙂
    warme groet, Martina

    1. Ja! Ik ga het eitje in de maneschijn leggen. Ben er mee bezig. En zo blij mee!

Laat een antwoord achter aan Lisette Thooft Reactie annuleren