Uitgebloeid? Koningin zul je bedoelen!

Na de menopauze ben je uitgebloeid… En dan komt je ware aard aan het licht.

Wij hebben enorm grote pioenrozen in onze tuin staan die me elk jaar weer verrukken, in elk stadium.

Nu zijn ze alweer uitgebloeid en een donderbui heeft de meeste van hun felroze bloembladen weggeblazen.

Wat er dan tevoorschijn komt, is minstens even fascinerend: een kroon van volle zaaddozen, fier oprijzend uit de restanten van de bloem.

Als een vrouw na de menopauze. Uitgebloeid? Misschien ja. Maar wat een volheid, wat een rijpheid, wat een koninklijke rijkdom. De bloem laat onbekommerd zien hoe vervuld ze is, zonder opsmuk, zonder schroom, zonder behaagzucht. Ze hoeft niets meer aan te trekken, ze hoeft niet meer aantrekkelijk te zijn, ze hoeft zich niets meer aan te trekken van wat er om haar heen zoemt en ritselt. Ze heeft haar innerlijk binnenstebuiten gekeerd en dat is het enige wat ze nog is.

Zo kun je als vrouw na de menopauze ook jezelf worden, eindelijk helemaal jezelf, zonder je te bekommeren over de vraag of je wel mooi genoeg bent voor de buitenwereld. In je bloeitijd was het belangrijk om aantrekkelijk te zijn, om mensen – mannen – naar je toe te trekken, en je had je handen vol aan je buitenkant.

Nu is het alleen nog maar belangrijk om jezelf te zijn, om je binnenste naar buiten te brengen, om te geven wat je te geven hebt. En dat gaat helemaal vanzelf, als je de tijd zijn werk laat doen.

 

5 Antwoorden op “Uitgebloeid? Koningin zul je bedoelen!”

  1. Wat een heerlijk vooruitzicht schets je daar…al mijn rimpelige gevoelens verdampen ter plekke.
    De tijd zijn werk laten doen…dat lijkt me nog het moeilijkst. Misschien iets meer achteroverleunen.
    Dank voor je veelbelovende uitzicht. Ik begin er zin an te krijgen.

    1. Lisette Thooft zegt: Beantwoorden

      Precies, achterover leunen! Jezelf laten leegblazen door de storm, en je gedragen voelen door je eigen stengel. Dank je wel en liefs terug!

  2. Simone Lammers zegt: Beantwoorden

    En aarden, aarden, aarden! Elke ochtend even naar jezelf glimlachen in de spiegel (los van hoe je nachtrust er uit zag…) en dan hardop zeggen: “Aarde hier ben ik, kome wat komt”. Wat een schoonheid straalt die kroon zonder uitbundige bloemen dan uit…. ???

    1. Lisette Thooft zegt: Beantwoorden

      Ja mooi! Aarde hier ben ik. Om mezelf aan jou te geven.

  3. Oh ja… wat een prachtige periode ook!
    Heerlijk om dit mee te maken zo ❤️

Laat een antwoord achter aan Simone Lammers Reactie annuleren