It’s a jungle in there!

En er was die cliënt die het zo koud kreeg, zo ontzettend koud, en die een beeld zag van zichzelf als baby in een emmer met water met brokjes ijs. Ze is het gaan navragen bij haar moeder en die zei: “Ja, je had een zonnesteek en de dokter had gezegd dat we je moesten afkoelen in koud water. En ja, nu je het zegt, daar hadden we ijs in gedaan.” Een traumatische ervaring die opdook na een paar rebalancing-sessies.

Het zijn maar twee van de vele, vele verhalen uit de rebalancing-praktijk. Diepe, aandachtige massage raakt niet alleen het lichaam maar ook het onderbewuste. Er wellen spontaan herinneringen op aan overweldigende ervaringen die we niet konden verwerken, die door ons onderbewuste verdrongen werden en opgeslagen in ons lijf.

Hoe dat precies gaat, hoe emoties zich vastzetten in spieren en bindweefsel, dat weet niemand. Wetenschappers doen soms wel net of ze alles in kaart hebben gebracht, en ja, alles heeft een dure Latijnse naam gekregen, maar dat wil nog niet zeggen dat we het snappen.

Ons lichaam is een mysterieuze vreemde. Hoe we er vanbinnen uitzien, weten we niet. We zijn allemaal anders binnenin ons lichaam, net zo verschillend van elkaar als we aan de buitenkant zijn. Niemand heeft botten, spieren en organen exact zoals de plaatjes in de anatomie-boeken. Misschien heb jij wel een uitzonderlijk groot hart, of drie nieren in plaats van twee, of vier sleutelbeenderen, misschien kronkelt jouw darm wel hoogst eigenwijs door je buikholte.
En hoe die binnenkant van vlees en bloed zich precies verhoudt tot de binnenkant van onze ziel, tot onze oude pijn en onbewuste reflexen, wat ons lichaam eigenlijk voor ons aan het doen is bij ziekten en kwaaltjes – ook dat alles is nog bijna onontgonnen gebied.

Grappig idee hè? Dat wat het meest nabij is en vertrouwd lijkt, is het diepst verborgen. Ons lichaam is natuur, je kunt het zelfs wilde natuur noemen want het onttrekt zich grotendeels aan onze bewuste controle.

It’s a jungle in there, een vreemde, geheime wildernis vol raadselen.

We zouden ons binnenste dan ook met eerbied en respect moeten benaderen. Niet met een kapmes of een brander om een pad te forceren, niet met gif om alle symptomen maar weg te krijgen die ons niet bevallen.
Eerder als jagers van natuurvolken, sluipend en kruipend, behoedzaam, omzichtig en met eindeloos geduld. Want het onderbewuste dat daarbinnen in het duister schuilt, is schuw en schichtig als een wild dier. Niet te temmen, niet onder controle te krijgen.
Maar het is vaak wel bereid om contact te maken, zich te laten zien of zich te laten voelen, als we het met geduld en aandacht benaderen.

Als de hele wereld dat nou zou leren, die respectvolle omgang met de innerlijke natuur, zou het dan nog goed kunnen komen met de natuur om ons heen?

Daarom houd ik zoveel van mijn vak, rebalancing. Omdat het erom gaat alles wat zich aandient, wat zich toont en laat voelen, te accepteren met een vriendelijke, ondersteunende houding. Zonder haast, zonder iets te forceren. Zonder de behoefte om het direct te bedwingen, of weg te werken. Met aandacht. Met liefde.

Omdat het me leert zorgvuldig en geduldig te zijn in de benadering van het onbegrijpelijke, het verborgene, het subtiele, het schuwe en het raadselachtige. In mezelf, en in anderen.

Schrijfdag wordt lijfdag

Hoera, in mijn nieuwe praktijk is ruimte voor workshops in kleine groepen.
De maandelijkse schrijfdag wordt een maandelijkse lijfdag, niet meer bij mij thuis maar in de Heer Vrankestraat 34, met als doel verbinding te maken tussen het mysterie daarbinnen en het bewustzijn. Woorden vinden voor het wonder. En ja, breng je laptop of opschrijfboek mee. Meer informatie volgt.
Als het je iets lijkt, save the date: de eerste is zondag 29 augustus.

Ook ga ik een cursus rebalancing-massage aanbieden, vanaf de herfst. Meer bijzonderheden in de volgende nieuwsbrieven.

Graag tot ziens, hier of daar.